Aby drzewa dobrze owocowały, należy zapewnić wystarczające zapylenie kwiatów. Drzewa ziarnkowe i pestkowe zapylane są przez owady, wśród których największą rolę odgrywają pszczoły. Najnowsze badania wykazały, że ich oblot zwiększa plonowanie nawet odmian samopylnych, to znaczy nie wymagających do zawiązania owoców pyłku innej, odpowiedniej odmiany, zwanej zapylaczem. Przykładem takiej odmiany samopylnej, zwiększającej plon dzięki oblotowi przez pszczoły, może być odmiana wiśni Lutówka. Inne owady zapylające drzewa owocowe, jak np. trzmiele, wczesną wiosną nie występują w dostatecznej ilości. Dla dobrego zapylenia 1 ha sadu potrzeba 4 pni. Sadownikowi, któremu radzi się stosować przerzedzanie zawiązków owoców, może wydać się niezrozumiałe, dlaczego ma troszczyć się o dobre zapylenie kwiatów, jeśli później część zawiązków zniszczy. Otóż wystarczy przekrajać dużo jabłek, aby stwierdzić, ze nie wszystkie nasiona są w nich wykształcone i że ta strona owocu, która ma niedorozwinięte nasiona, jest mniejsza (rys. 113). Ponieważ do zawiązania się każdego nasienia potrzebne jest jedno dobrze kiełkujące ziarno pyłku, łatwo zrozumieć, że prawidłowe wykształcenie się owocu zależy od dostania się na znamię kwiatu dużej ilości pyłku. Nawet w roku bardzo obfitego kwitnienia jabłoni czy gruszy opłaca się — dzięki dobremu zapyleniu — uzyskać zbyt dużą liczbę zawiązków, które trzeba będzie przerzedzić, ale zawiązków z dużą liczbą dobrze wykształco­nych nasion, zapewniających wysoką jakość owoców.