Przygotowując ciecz do opryskiwania drzew miesza się preparat z odpowiednią ilością wody, zgodnie z zaleceniami na etykiecie. Niektóre preparaty, głównie płynne, dodaje się bezpośrednio do zbiornika opryski­wacza napełnionego wodą i włącza mieszadło. Inne, zwłaszcza w formie proszków zwilżalnych, wymagają uprzedniego rozwodnienia. Należy zmieszać je z niewielką ilością wody (najlepiej w wiadrach emaliowa- nych), dokładnie rozcierając grudki az do momentu uzyskania gęstej, jednolitej papki Wówczas dodaje się większą ilość wody, powtórnie miesza i następnie przelewa do zbiornika opryskiwacza. Dość często zdarzają się wątpliwości co do dawkowania pestycydów. Na etykietach firmowych zawsze podane jest zalecane stężenie lub zakres stężeń w procentach, niekiedy także dawka preparatu w kilogramach lub w litrach na hektar. Te same informacje znajdą czytelnicy w tabeli 9. Jeśli nie ma dodatkowych wskazówek, należy przyjąć, ze stężenie obliczono dla ciśnieniowego opryskiwacza ciągnikowego o wydajności 1500 I cieczy użytkowej na 1 ha. Taka właśnie ilość cieczy jest niezbędna, aby zadowalająco równomiernie pokryć wszystkie liście i owoce na drzewach w pełni owocowania. W młodszych, jeszcze nie owocujących sadach (np. w pierwszym lub drugim roku po założeniu) ilość cieczy użytkowej można zmniejszyć, nie należy jednak stosować mniej niz 1000 litrów na 1 ha. Niektóre nowoczesne opryskiwacze, zaopatrzone w końcówki oszczęd­nościowe, pozwalają na bardzo dobre opryskanie drzew przy użyciu 750, 500, a nawet 300 I cieczy użytkowej na 1 ha pod warunkiem, że ilość pestycydu naniesiona na drzewa pozostanie taka sama, jak przy użyciu opryskiwacza standardowego. Ponadto poszczególne typy opryskiwaczy mają zbiorniki różnej pojemności (od 5 do 1000 i więcej litrów). Aby zatem prawidłowo wykonać zabieg, trzeba wykonać kilka obliczeń niezbyt trudnych, ale niekiedy kłopotliwych. Spróbujmy rozwiązać kilka typowych zadań na przykładzie Owadofosu: W praktyce bardzo często zachodzi konieczność jednoczesnego zastoso­wania w sadzie fungicydów i insektycydów. Niekiedy trzeba zastosować dwa fungicydy lub dwa insektycydy w tym samym terminie. Ze względu na oszczędność czasu i pracy najkorzystniej jest w takim wypadku wykonać jedno opryskiwanie cieczą zawierającą dwa pestycydy. Jednak niektóre pestycydy po zmieszaniu tracą aktywność biologiczną. Mogą nawet wytracić się w cieczy z postaci kłaczków, osadu itp. Inne po zmieszaniu mogą spowodować poważne uszkodzenie liści i owoców. Wskazówki na temat możliwości mieszania poszczególnych pestycydów podano w 184 tabelach 11-13. Jeżeli w tabelach tych nie ma wyraźnych wskazówek, to trzeba sporządzić niewielką ilość cieczy zawierającej mieszaninę preparatów, ocenić jej wygląd, a następnie opryskać próbnie kilka gałęzi, jeśli w ciągu tygodnia nie wystąpią na liściach i owocach objawy poparzenia, można bez większego ryzyka wykonać zabieg na większą skalę. Oprócz tego przy mieszaniu pestycydów należy zawsze przestrzegać kilku zasad: każdy z preparatów rozcieńczyć uprzednio w oddzielnym naczyniu i zmieszać oba dopiero w zbiorniku opryskiwacza, starać się wypryskać ciecz zawierającą dwa preparaty w ciągu paru godzin od momentu przyrządzenia, nie zostawiać jej na następny dzień, nie mieszać proszków do sporządzania zawiesin z preparatami w formie emulsji, nie mieszać trzech ani więcej preparatów, nawet jeśli w tabelach 11-13 nie ma przeciwskazań, — jeżeli w sporządzonej cieczy pojawi się osad (najczęściej w postaci charakterystycznych kłaczków), tłuste plamy na powierzchni itp., należy ciecz zniszczyć. Opryskanie nią drzew wiąże się z dużym ryzykiem ich poparzenia.