Zasady rozmnażania drzew owocowych. Jeśli wysiejemy nasiona marchwi odmiany Nantejska lub żyta odmiany Dańkowskie Złote, to otrzymamy marchew odmiany Nantejska lub żyto odmiany Dańkowskie Złote. Odmian uprawnych drzew owocowych nie można rozmnażać w ten sposób, ponieważ z nasion np. odmiany Mclntosh otrzymamy drzewa dające jabłka nie przypominające owoców odmiany Mclntosh, natomiast często podobne do owoców z drzew „dzikich". Dlatego drzewka uzyskane z siewu nazywamy dziczkami. Jedyny sposób uzyskania drzewek owocowych zachowujących wszystkie cechy odmiany uprawnej stanowi rozmnażanie wegetatywne. Polega ono na odtworzeniu nowej rośliny z kawałka pędu odmiany uprawnej połączonego z pędem (w pobliżu jego szyjki korzeniowej) dziczka otrzymanego z siewu. Łączenie to przeprowadza się w specjalny sposób, zwany szczepieniem. Po zrośnięciu się obu części otrzymujemy drzewko, przy czym szyjka korzeniowa i korzenie należą do dziczka, zwanego również podkładką, a pień od szyjki korzeniowej w górę i korona — do odmiany uprawnej (rys. 10). Dawać ono będzie takie same owoce jak wszystkie drzewa tej odmiany. W lecie przeprowadza się specjalny rodzaj szczepienia zwany okulizacją. Polega on na zakładaniu na dziczku bardzo małego skrawka kory z pąkiem, zwanym oczkiem. W następnym roku dziczek ucina się nad tym oczkiem, z którego wyrasta pęd dający początek pniu i koronie przyszłego drzewa. Okulizacją nie jest jedynym sposobem szczepienia. Można uzyć również dłuższy kawałek pędu z 2-3 oczkami, zwany zrazem. Takie szczepienie wykonujemy najczęściej na przedwiośniu. Przeważnie stosuje się go, aby uzyskać drzewka składające się z 3 części o różnym pochodzeniu. W ogólnym zarysie zatem produkcja szkółkarska polega na uzyskiwaniu podkładek, a potem na szczepieniu ich i uformowaniu drzewek odmian uprawnych.