W warunkach rozdrobnionego rolnictwa w Polsce, gdzie w wielu rejonach średnia wielkość gospodarstwa wynosi niewiele ponad 2 ha, racjonalne wykorzystanie środków produkcji w sadownictwie można zapewnić przede wszystkim przez tworzenie zespołów producentów-ogrodników. Jeśli zespół taki, składający się z co najmniej 3 rolników indywidualnych mieszkających w tej samej miejscowości lub w miejscowościach sąsied­nich, zarejestruje się w gminie, ma pierwszeństwo w zakupie ciągników i innego sprzętu do wspólnego użytkowania. Uzyskuje tez na taki zakup, a także na budowę przechowalni i na pokrycie innych wydatków związa­nych z produkcją sadowniczą, nisko oprocentowane pożyczki. Niektóre z nich umarzane są w 20% (zaciągane na budowę lub remont przechowal­ni), a niektóre nawet do 40% (na zaopatrzenie w wodę i elektryfikację). Zespół ma prawo również do otrzymania maszyn z kółek rolniczych lub spółdzielni ogrodniczych na zasadzie odpłatności amortyzacyjnej. Producenci, których grunty graniczą ze sobą, mogą utworzyć tzw. sad zblokowany. Zgodnie z nazwą sad ten składa się z kilku sadów zespolo­nych w jeden zwarty blok. W skład sadu zblokowanego może wchodzić wiele sadów o małej powierzchni, stanowiących własność różnych producentów. Założenie sadu zblokowanego umożliwia wspólne ogrodzenie go znacznie niższym kosztem, używanie jednego zestawu maszyn i narzędzi itp., a więc ogromnie obniża nakłady inwestycyjne przypadające na 1 ha. Sady zblokowane są również korzystne dla instytucji prowadzących skup owoców, ponieważ ułatwiają obrót, dostarczając dużych i jednolitych partii owoców. Ułatwiają też obsługę produkcji, instruktaż itp. Z tego powodu popiera się tworzenie sadów zblokowanych, udzielając produ­centom łączącym swe sady znacznej pomocy wyrażającej się przede wszystkim w przyznawaniu dotacji dochodzącej do 50% kosztów materiału szkółkarskiego i ogrodzenia. Za zblokowany uważa się sad z drzew pestkowych o powierzchni co najmniej 5 ha lub sad z drzew ziarnkowych o powierzchni co najmniej 10 ha w rejonach krakowskim, katowickim i rzeszowskim, a co najmniej 15 ha w pozostałych rejonach. Wkład każdego producenta powinien wynosić co najmniej 2 ha pola lub co najmniej 50% jego gruntów.